CiMeLeon

Neden mi yazmadım?

Acaba yazmadım mı yazamadım mı?

Yazılamayacak kadar ağır mıydı? Yoksa hafif miydi?

Baktığınız yere göre değişir de ben de çok düşündüm neden yazmadığımı bunca zaman…

Değişik cevaplar verdim hep ama en sık verdiğim cevap yazılamayacak kadar ağır olmasıydı yaşananların ya da başka bir değişle biraz hazmetmek gerekiyordu yaşananları. Hazım süreci için kenara çekildiğinizde daha süreç devam ederken başka bir durumla karşı karşıya kalmanız da elinizin klavyeye gidecek enerjisinin kalmamasına etken oluyor muydu yoksa?  Çünkü yazmak büyük enerji isteyen bir etkinliktir ister inanın ister inanmayın…. Düşünceler toplanacak, uygun kelimeler zihinde canlanacak ve zamanınız olacak, bu arada isteyeceksiniz kelimelerle oyun oynamayı. Bu gerek  şartlar yerine gelmezse ve hayat üzerinize fazla geldiyse benim gibi çok sevdiği hobisinden insan senelerce ayrı kalabiliyormuş. Anlaşılan konu çoktu da ilham zar zor uğruyordu çünkü ağır bir yorgunluk vardı. Gönül yorgunluğuna bir de okul idareciliği yorgunluğu ve mesaisi de eklenince iyice koptum klavyenin şu sesinden…. Bunca zaman yaşadıklarımdan, tecrübelerimden çok sonuç çıkardım. Bu yazımda neler öğrendiğimin özetini geçeyim mi? Diler misiniz? Hem de şöyle kolay anlaşılanından olsun madde madde geçelim. Öyle kişisel gelişim kitaplarındaki gibi ağdalamayalım. Basit ve öz:

_ Mutluluk gerçekten yaşamak için önemlidir.

_ Mutluluk öyle doğum günü hediyesi olmayabilir kimi zaman onun için uğraşmalısın.

_ Sevgi içi boş bir kavram değildir ve yaşamın anahtarıdır.

_ Önemli olan gerçekten hayattan ne  istediğindir.

_ Dua ve niyet hayatını şekillendirir.

_ Sabır edip edemediğin sürekli denetleniyor. Gösterdiğin sabır hayatını şekillendiriyor.

_ Aile her şeyden üstündür.

_ Oyundan hemen ayrılma, işler kötü olabilir; oyun senin unutma….

_ Yaptığın işi sevmiyorsun, unutma kimse sevmiyor.

_ Şükredebilmek çok büyük bir rahatlama hayatının her alanında.

_ İyiler eninde sonunda kazanır.

_ Ben gerçekten iyi bir insanım.

_ Sanırız ki kötüye bir şey olmaz da, o işin aslı öyle değil, iyi olmak , olabilmek çok zor değil aslında zor olan yaşadığın her şeye rağmen onca kötü olaya rağmen iyi kalabilmek… Bütün mesele bu….

_ Mucizeler gerçekleşir…

_ En ağır ceza da ödül de gerçektir.

_ Bazı gerçekleri kuma yazın….

_ Her şey çok güzel olacak, bir gün olacak; bekle….

_ Ölüm büyük bir gerçektir. Ve hemen yanındadır….

 

Okumadıysanız şiddetle tavsiye ederim Flora R. Schreiber’in romanı Sybil de şöyle der: ‘Sadakat, adalet ,gurur ve kardeş sevgisi… Bu nitelikler sevgimizi ve anılarımızı dile getirecek levhalara kazınır. Kardeşlerimizin, sevdiklerimizin  hatalarını ise kuma yazarız.’

 

İSTEDİĞİN KADAR ÖZGÜRSÜN!!!!